നഗരത്തിലെ കഥയരങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് യത്ര തിരിക്കവെ, ഇരുള്‍ക്കാട്ടില്‍ എനിക്കുനേരെ ഒരാള്‍ക്കൂട്ടം കനത്ത കൈകള്‍ കഴുത്തിലമരവെ കൈയിലെ പണം, പണയം വെയ്ക്കേണ്ട പണ്ടം, കരുണപെയ്യുന്ന കണ്ണുകള്‍, ചുട്ടു നോവുന്ന ഹൃദയം, വൃക്ക, കരള്‍, ചെവി, മൂക്ക്, നാക്ക് സര്‍വ്വവും കവര്‍ന്നെടുത്തു. ഒടുവില്‍, ഒരു സാക്ഷിയെപോലെ, ബാക്കിയായത് കൈയിലുള്ള കഥമാത്രം. കഥമാത്രം...!
പ്രിയപ്പെട്ടവരെ ഞാനും അങ്ങിനെ ബ്ലോഗിലേയ്ക്ക്... അനുഗ്രഹിക്കൂ...
സ്നേഹത്തോടെ, വിശ്വാസത്തോടെ,
ആഡൂരാന്‍
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
"പ്രിയപ്പെട്ടവരെ ഞാനും അങ്ങിനെ ബ്ലോഗിലേയ്ക്ക്... അനുഗ്രഹിക്കൂ..."
സ്വാഗതം
ഒത്തിരി പ്രതീക്ഷിക്കട്ടെ
സുഹൃത്തേ താങ്കള്‍ക്ക് സ്വാഗതം...
ആശംസകള്‍
Post a Comment